کد مطلب:152433 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
امام زمان فرمودند: «هیچکس را از کربلا به جهنم نمی برند»
آخوند ملامحمد كاظم هزار جریبی قدس سره فرمود: از آقای میرزا محمد شهرستانی كه عالم جلیل القدری بود و بر جنازه ی سید بحرالعلوم نماز خواند، شنیدم كه فرمود:
من در اوایل جوانی، مجاورت زمین كربلا را اختیار كرده بودم. رفیق صالح و پرهیزگاری داشتم كه مجاور نجف اشرف بود. او اهل خاتون آباد و اسمش حاج حسنعلی بود. وی پیوسته به من تكلیف می كرد كه به نجف برویم و در آنجا مجاورت نماییم، زیرا سكونت در كربلا قساوت می آورد، و مجاورت در نجف اشرف به مراتب بهتر از كربلا است. بالاخره شبی خواب دیدم كه در رواق حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام هستم و همان رفیقمان - حاج حسنعلی - هم آنجا بود و مجاورت كربلا
را برای من، انكار می كرد! ناگاه دیدم حضرت امام زمان علیه السلام در رواق تشریف دارند!
حاج حسنعلی خدمت آن حضرت آمد و عرض كرد: شما اینجا تشریف دارید و مردم برای زیارت شما، به سامرا می آیند؟! حضرت فرمودند: آنجا هم هستم! سپس با دست مبارك به ضریح اشاره كردند و فرمودند: «بحق امیرالمؤمنین لا یقودون احدا من كربلا الی جهنم!». یعنی: به امیرالمؤمنین علیه السلام قسم، كه هیچ كس را از كربلا به سوی جهنم نمی برند! سپس فرمودند: «به شرط این كه شبی را در آنجا مانده باشد!»
من گمان كردم كه مقصود آن حضرت، از بیتوته در كربلا این است كه در آنجا مشغول عبادت باشد. بنابراین عرض كردم: ما شبها، تا هنگام طلوع آفتاب، می خوابیم. حضرت فرمودند: «اگر چه تا هنگام طلوع آفتاب خوابیده باشد!»
به همین جهت من مجاورت زمین كربلا را اختیار كردم. [1] .
من در اوایل جوانی، مجاورت زمین كربلا را اختیار كرده بودم. رفیق صالح و پرهیزگاری داشتم كه مجاور نجف اشرف بود. او اهل خاتون آباد و اسمش حاج حسنعلی بود. وی پیوسته به من تكلیف می كرد كه به نجف برویم و در آنجا مجاورت نماییم، زیرا سكونت در كربلا قساوت می آورد، و مجاورت در نجف اشرف به مراتب بهتر از كربلا است. بالاخره شبی خواب دیدم كه در رواق حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام هستم و همان رفیقمان - حاج حسنعلی - هم آنجا بود و مجاورت كربلا
را برای من، انكار می كرد! ناگاه دیدم حضرت امام زمان علیه السلام در رواق تشریف دارند!
حاج حسنعلی خدمت آن حضرت آمد و عرض كرد: شما اینجا تشریف دارید و مردم برای زیارت شما، به سامرا می آیند؟! حضرت فرمودند: آنجا هم هستم! سپس با دست مبارك به ضریح اشاره كردند و فرمودند: «بحق امیرالمؤمنین لا یقودون احدا من كربلا الی جهنم!». یعنی: به امیرالمؤمنین علیه السلام قسم، كه هیچ كس را از كربلا به سوی جهنم نمی برند! سپس فرمودند: «به شرط این كه شبی را در آنجا مانده باشد!»
من گمان كردم كه مقصود آن حضرت، از بیتوته در كربلا این است كه در آنجا مشغول عبادت باشد. بنابراین عرض كردم: ما شبها، تا هنگام طلوع آفتاب، می خوابیم. حضرت فرمودند: «اگر چه تا هنگام طلوع آفتاب خوابیده باشد!»
به همین جهت من مجاورت زمین كربلا را اختیار كردم. [1] .
[1] ترجمه ي دارالسلام محدث نوري ج 2، ص 162 - كرامات الحسينية ج 1، ص 193، به نقل از ثمرات الحيوة - كبريت احمر ص 416 به نقل از تحفة المجالس - خاك بهشت ص 124.